แม้ว่าทุกรัฐและเขตแดนจะมีการกักขังโดยไม่มีกำหนด แต่เขตอำนาจศาลบางแห่งไม่ได้รวบรวมหรือเผยแพร่สถิติเกี่ยวกับจำนวนผู้ที่ถูกคุมขังหรือระยะเวลาเท่าใด สิ่งนี้ได้รับการสนับสนุนโดยการวิจัยจาก UNSW ซึ่งแสดงให้เห็นว่าชนพื้นเมืองมีความสำคัญมากเกินไปในหมู่ผู้ทุพพลภาพในเรือนจำของออสเตรเลีย รัฐบาลกลาง รัฐ และเขตปกครองตนเองเคยได้รับแจ้งเกี่ยวกับแนวทางปฏิบัตินี้มาก่อน
ในปี 2559 การไต่สวนของวุฒิสภาแนะนำให้มีการปฏิรูปที่สำคัญในการใช้การคุมขังโดยไม่มีกำหนด โดย
เฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเกี่ยวข้องกับผู้ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา
รายงานดังกล่าวมีความกังวลเป็นพิเศษเกี่ยวกับ “ลักษณะการควบคุมตัวโดยพลการในบางครั้ง” โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “ในสถานที่ยุติธรรมทางอาญา”
คณะกรรมการแห่งอนุสัญญาว่าด้วยสิทธิคนพิการแห่งสหประชาชาติ (CRPD) ได้ขอให้ออสเตรเลียอย่างเป็นทางการถึง 2 ครั้งในขณะนี้ให้ยกเลิกระบอบการควบคุมตัวที่ไม่มีกำหนด สกอตแลนด์เป็นผู้นำของโลกในการหลีกเลี่ยงการปฏิบัติ และหลายประเทศในยุโรปกำลังดำเนินการตามความเหมาะสม
อ่านเพิ่มเติม: นี่คือวิธีที่เราจะหยุดเอาคนพิการชาวอะบอริจินเข้าคุก
ผู้สนับสนุนความยุติธรรมด้านความพิการได้ผลักดันให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในออสเตรเลียมานานแล้ว ตัวอย่างเช่น สถาบันปฏิรูปกฎหมายแทสเมเนียได้ตรวจสอบกฎหมายในรัฐนั้นและแนะนำให้จำกัดการใช้การคุมขังอย่างไม่มีกำหนดอย่างมีนัยสำคัญ
เขตอำนาจศาลส่วนใหญ่มีกระบวนการพิจารณาของศาลเพื่อตัดสินว่าผู้ที่ถูกคุมขังอย่างไม่มีกำหนดสามารถได้รับการปล่อยตัวในที่สุดด้วยความช่วยเหลือของยาหรือการสนับสนุนด้านพฤติกรรมหรือไม่ อย่างไรก็ตาม การทบทวนทั้งหมดอิงตามความเสี่ยงที่บุคคลเหล่านี้มีต่อตนเองหรือชุมชนอย่างแคบๆ ไม่ใช่พิจารณาว่าบุคคลสามารถใช้ชีวิตอย่างปลอดภัยในชุมชนด้วยการสนับสนุนหรือไม่
หลายคนที่มีความผิดปกติทางสุขภาพจิตไม่ตอบสนองต่อยาหรือการบำบัดอื่นๆ และที่สำคัญคือ ไม่มี “วิธีรักษา” สำหรับผู้ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา เช่น ความบกพร่องทางสติปัญญาหรือการบาดเจ็บทางสมอง ข้อกังวลอีกประการหนึ่งคือการกักขังโดยไม่มีกำหนดมักไม่สมส่วนกับความผิดที่ถูกกล่าวหาว่าได้กระทำ
อย่างเช่น บุคคลอาจถูกควบคุมตัวโดยไม่มีกำหนดสำหรับอาชญากรรม
เล็กน้อย เช่น พฤติกรรมคุกคาม ผู้ที่ไม่มีความทุพพลภาพซึ่งถูกตัดสินว่ามีความผิดในอาชญากรรมเช่นนี้จะได้รับโทษพร้อมวันที่ปล่อยตัวที่แน่นอน
ซึ่งหมายความว่ามีความยุติธรรมสองรูปแบบที่แตกต่างกันในออสเตรเลีย รูปแบบหนึ่งสำหรับผู้พิการและอีกรูปแบบหนึ่งสำหรับผู้ที่ไม่มีความพิการ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือไม่ได้รับความยุติธรรม
ความหมายอื่น: บุคคลที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาไม่ควรอยู่ในคุก เพราะพวกเขา ‘ไม่เหมาะที่จะขอร้อง’ มีทางเลือกอื่น
ในกรณีหนึ่งที่น่าสังเกต UN CRDP พบว่ารัฐบาลออสเตรเลียละเมิดสิทธิของ Marlon Noble ชายพิการทางสติปัญญาซึ่งถูกควบคุมตัวเป็นเวลา 10 ปีโดยไม่ได้ถูกตัดสินว่ามีความผิดทางอาญา
คณะกรรมการตั้งข้อสังเกตว่าโนเบิลไม่รู้ว่าเขาจะถูกคุมขังนานเท่าใด มันเขียน
ขั้นตอนการพิจารณาคดีทั้งหมดมุ่งเน้นไปที่ความสามารถทางจิตของเขาในการยืนหยัดในการพิจารณาคดีโดยไม่เปิดโอกาสให้เขาสารภาพว่าไม่มีความผิดและทดสอบหลักฐานที่ยื่นฟ้องเขา
ที่แย่ไปกว่านั้น บุคคลที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาและอาการป่วยทางจิตซึ่งถูกคุมขังอย่างไม่มีกำหนดยังประสบกับการละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างร้ายแรงในเรือนจำหรือหน่วยนิติวิทยาศาสตร์อีกด้วย
ครั้งแล้วครั้งเล่า คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนของออสเตรเลียพบว่าชนพื้นเมืองที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาเคยประสบกับการลงโทษที่โหดร้ายและผิดปกติในการคุมขัง เช่น การถูกกักขังเดี่ยวและไม่มีการสนับสนุนผู้พิการ
ในปี 2559 ABC ได้นำเสนอเรื่องราวของชายหนุ่ม Arrente ที่ถูกวางลงบนเก้าอี้ที่มีพนักพิงและฉีดยาระงับประสาทถึง 17 ครั้งโดยเจ้าหน้าที่ของศูนย์ทัณฑสถานอลิซสปริงส์
แม้จะมีการคัดค้านอย่างรุนแรงจากผู้ปกครอง แต่ชายหนุ่มยังคงถูกควบคุมตัวอย่างไม่มีกำหนดในดินแดนทางเหนือ คดีของเขาและคนอื่นๆ ถูกส่งต่อไปยัง UN
ครอบครัวและผู้ปกครองของเขาจะนำเสนอหลักฐานในการพิจารณาของคณะกรรมาธิการโดยให้รายละเอียดเกี่ยวกับประสบการณ์ของเขาในการถูกคุมขังโดยไม่มีกำหนด
Noble ชาย Arrente และคนอื่นๆ อีกหลายคนเคยถูกล่วงละเมิดและความรุนแรงในชีวิตเนื่องจากความทุพพลภาพ รวมถึงในช่วงเวลาที่ถูกคุมขังด้วย พวกเขาและอีกหลายพันคนที่คล้ายกันถูกบังคับใช้ยาและเครื่องพันธนาการ แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะไม่ใช่การบำบัดสำหรับผู้ที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาอย่างชัดเจนก็ตาม
เป็นเรื่องน่าอายที่สิ่งนี้เกิดขึ้นในประเทศที่ร่ำรวยพอๆ กับออสเตรเลีย ซึ่งมีศักยภาพเพียงพอในการดูแลผู้ทุพพลภาพ แม้แต่คนที่ต้องการความช่วยเหลือที่ซับซ้อนมาก
Credit : เว็บสล็อต / ยูฟ่าสล็อต เว็บตรง
